TLD (ang. Top-Level Domain) to domena najwyższego poziomu, czyli ostatni człon adresu internetowego, który znajduje się po kropce, np. .com, .org, .pl. Jest to najwyższy poziom w hierarchii nazw domenowych w systemie DNS, ponad którym nie istnieją już żadne inne domeny. Zarządzaniem TLD zajmują się organizacje IANA (Internet Assigned Numbers Authority) oraz ICANN (Internet Corporation for Assigned Names and Numbers), które regulują zasady ich przydzielania i funkcjonowania.
TLD można podzielić na kilka głównych kategorii:
gTLD (generic Top-Level Domain) – domeny ogólne, jak .com, .net, dostępne dla każdego, niezależnie od lokalizacji czy profilu działalności.
ccTLD (country code Top-Level Domain) – domeny krajowe, jak .de, .fr, .pl, przypisane do poszczególnych państw.
sTLD (sponsored Top-Level Domain) – domeny sponsorowane, zarezerwowane dla określonych grup, np. .edu dla edukacji czy .gov dla administracji rządowej.
nTLD (new Top-Level Domain) – nowe domeny, które pojawiły się w ostatnich latach, np. .tech, .store, .blog, pozwalające lepiej dopasować adres strony do jej tematyki.
Liczba dostępnych rozszerzeń stale rośnie, przekraczając już tysiąc opcji, co pozwala użytkownikom precyzyjnie dopasować nazwę domeny do swoich potrzeb i celów.
